Seite:Hansen Nahrung 1896.djvu/40

Faan Wikipedia
Bi't efterlukin as noch ei ales klaar wurden.

— 18 — .18... Nö, eet wü es en Monnendei .Kual? Jan dör wii so. En jüster Walling? G. Wii jaa, Dii lukkest jaa ji: sallew eed«er, hat faul Grat datk ön Krug dör, so dörst. P. Nö, reekeni dit da jens eed«er: Sennendei Ejrten, Monnendei Kual en Tiisdei Walling; hu: es di Wins«dei da blewen? G. Min«nen, dit meet it da es. Da mnt et jit man Wins«dei wiis, sa mut et. — Naan, hat es dag Türsdei; en Monnendei kööket ik Kual, en en Tiisdei fing wü a«pwa«remdt Kual, sa est. P. En Tiisdei a«pwa«remdt Kam! -— nö, soo! soo1 soo! ik taugt et om di a·pwa«remdt Kual. Ja da est hoog Tid. Laap, laap i Narren! Sörren standt al bi di Kukkest tö sjilwin me Krük en Boddel ön Hun’. G. Wii, wat fuar trii Blanken sen dit dag, dejr dejr fuarbi kam? jen heed’ en Fijool ön«ner Jerrem. P. Jk mei er et le·nger eed«er lukki1 K«orneelis en Ellen skel delling ek. büt Düür. G. An, Faad«er, Korneelis heed’ nii so en lang Vogt ek ittmis wessen; di jung Lidden - - - P. Ek en Uurd muarl Let di Tönöndtbringers Pid«ersdei hnal’. Jk mut tö lewwin meet, dar er mejren en en üd«er Dei u·k wat es, en sa skel i us. Hi geid.« fuurd.t. H-’.S?Z