[Automaatisk auerdraanj]
— 133 —
Hi as wech. Miad grenat; Kubban kemm.
A Mädern hau; a Skardern sker.
Nurdwaastwinj bollert; a Dar ufTnemm.
Led injam tau tu Keidam ker.
Jo san ütjtaalkat; jo satt so stall.
Jo kemm un 't Liagans. Jü woort so fuuch:
Uas : „Pua, hiarst at grennan? Diar stänt ar all?"
Pua: „Uas, wes ei trong! Nü gongt 't am huuch."
A Mun skintj wedder. Singhuger stunn
Üb 't Hias so jonk sant ualang Tidj.
Uas, witjst ei muar, wat me Müss an Hunn
Dü löwatst ham, diar widj an sidj
Sin Hart di warat? Skall so 'n Hart breg?
Pua: „Diar as üs Hüss, an Hüss üs 'n Slot.
Ick stell min Wurden, wat mutt bidreg.
As 't onkans iarst, di Ual un 't Kot."
Ual Pua as narrat. Tüss kemm do tau.
Bias Ualn möömk ar well so ät.
Wat jo ütjöwat, det ging so gau;
Dön Ualn hedd sock Diaden rät.
Do Ualn: „Nü magat Braddlapp me Bul bi Bull
Satt jat nü fäst, satt drügg an gudd,
Wat Ualn ha Rau, dat onkans Bul
Bihellen blaft för onkans Bludd."
Wat dach an Puhee fan so ei muar!
Hial Eidamsarap as üb a Bian.
So 'n Braddlapp wiar ei un twuntag Juar.
At Jat foll Waanjer henn un ian,
An üb bias Äger a Flaggan wei. —
Me Hüw an Korrall kommt jü stolta Bridj,
So huuch an briad, kon hör ei swei,
Kon hör knap rer för all dön Lidj.
