[Automaatisk auerdraanj]
— I 4 2 —
x\t Iad woort fan Hüssam üss me Buaten tuferd.
At Branholt, jüst ei föll, fu 'f uck diar fan dan.
Willams woort bi a Strunn uck wat fünjan 'r fan.
At Hallam un a Dünnam brückt a aram Man.
Jo bran 't ei allian, man tre 'r Riaper uck fan;
Jo skär 't me a Sackal an dreg 't un Barner tüss ;
A Riaper wurd brückt, wann drewwan woort 't Hüss.
A Dünnam also san uck tu Giriw an Natt:
Bring 's jüst ei hial föll, bring 's alltidj dach wat.
Karninnan un Höl ha her Wennang diar;
Ham fangt jo me Strickan fan mäsang Wir.
Her Fläsk woort hirr iidjen, her Skannan fersänd
An fan a Huddmagers tu Hudder unwänd.
Un a Dünnam waaks 'r suart an ble Beian uck;
Dönnan plokat 'm, dä 's un a Klobb of an Muck,
Drait 's do un a Hunnan an gongt 'r me tüss,
Att jo un Rau an frögat at Hart an a Müss.
Godd surragt uck noch öders för üss üb dat Lunn:
Hi sänt uff an tu an Skapp üb a Strunn;
Det brangt do wat Jill an drait 'r me tu,
Dat kal Kropan an a Hüssang wedder tu gudd
wat fu,
Dön Iarsten nei Kluader an wat rünjer Pleg,
An dassen bliw uck ei hialndal un a Steg;
Wat 's un kurter of linger Tidj lessen ha,
Woort ferbedert an holpan; jo kemm nü un Stad.
Dach wat a grattst Fordial üb 't Lunn üss
skull bring,
Det san a Sialidj. Godd lät jo 't giling
Un her giferalk an bisweralk Ambacht üb Sia!
Hi lät 's fan her Biruf ei aurluff wurd an wia !
Hi jiww 's un Giforen an goden Mudd,
Uck an from Hart, Lock an sünj Bludd !
