Seite:Bremer Stacken I.djvu/36

Faan Wikipedia
Detdiar sidj as noch ei efterluket wurden.

[Automaatisk auerdraanj]

- 36 -

Tu Tine S., fördraanj un 't
Waasterlunn.

Fan all dö letj Fomnen so nett an so keck
Hell Riwert üs Tine am baasten.
A Fomnen hirr sad well, hi as doch an Geck,
Läpt efter at Uasten fan 't Waasten.
Man Riwert ham maget am loong nant wiss.
Hi skuanet eg Wai noch Wedder.
An willems dann sneid at an wiar uck Glädis,
Doch Riwert hi kam doch man wedder.

Un 't Markes do markt iek, hi mad her well lil,
An bi her wiar 't eg föll manner;
Dann snaket ick fan Riwert, dann lucket jü blil.
Fan 't Brüjen hedd jü nian Hanner.
Nü frögi 'k mi faleg ; nü ha wi 't so widj :
Do taw satt onner a Spegel.
W^at sai 's nü well bütjen fan det letj Bridj?
Diar tji 's her well troch a Hegel.

Nü thankt mi, wi nemm üssens Gläs ans tu Hunn
An lät det jong Par huuch lewwi!
Diar könn well an letjen Dusel üb stunn,
An näfnen lät wat üb ham klewwi.
Lett 's bütjen nü snaki, wat 's uck well,
Wi hual üs hirr bannen lasteg.
Huuch lewwi det Bridjpar, rocht lung an well!
At Gläs ütj ! Ick san nü rocht thasteg.

Öwenem 1882.
Wilhelmine Petersen.