[Automaatisk auerdraanj]
- 56 -
Satt diar tu süppen, koojdspellln an legen
Fan Kurren an Gedd, fan Foder an Stre^
Fan Politik, fan Hingster an Kwigen
An kwallemt diarbi, dü könnst 'n knap se.
Wann a Siaman ewenst a ledst Bedd slonken
An 'n Prümtji bäft a Kesen stät hä,
Dann hett at all wedder, an det un 'th Jonken,
„An Reff ütj a Märssaüs!" Dann mutt 'r man fle.
Tuledst woort 'r noch tu da Pomp hennjaget;
Dann feit'r ian Skörbuck an woort eg lui,
An hä 'r ham diar dann an Tidj loöng ufplaget,
Dann as 't aacht Gles, dann mei ar tu Kui.
Wann a Bür tüss dwalet fan 'th Hualewjonken,
As 't Bad apwarremt; hi släpt bi sin Krüss.
Hi hä 'n betj un 'th Hod, man as doch eg dronken ;
Diaram kräpt 'r tu Bad, so stall üs 'n Müss.
Am Maddnaacht woort jü Wüff so ferlegen
An feit di lew Man ans sutjis bi da Nös.
Dann sait 'r so driameg, so hualewbegen:
„Och Mantje, ick mei ar nü eg awer wes."
Di Siaman as noch eg faleg insleppen,
Ub Deck diar magi 's an grausamen Thuat;
Un 'th Ugenblack woort 'r uck „rewi! u reppen;
Us Mat gaw wedder efter bowen gluait.
At Grattsail mutt fäst an uck a Klüwer,
An Reff un a Märssails, Besan an Fock.
Eftert mei ar tu Kui. Man at Wedder woort stiwer;
A Sia woort huger, an a Lôcht as tjock.
