[Automaatisk auerdraanj]
- 58 -
Hi lewwet lasteg, ünfersoget,
Woort aweral biskuppt, bidraanj,
Mutt hualew nagelth, rian ufploket,
Tu 't Siagatt ütj : An ringen Aanj !
Man hä 'r ham ans wat awerfären
An kommt tüss tu sin Federlunn,
För das Tidj san nian Büren bären,
Diar fan sin Frögels wat ferstunn.
Am nü det Bläd ans amtukiarn,
Well 'f lucki, hü di Bür det gongt
An Sommerem, dann fu 'f tu hiarn,
Of hi dann noch fan Luihaid stjonkt.
Di Bür, ham mutt 'm hual un Iarn ;
Hi mutt uck willems faleg swät,
As dann so flitjeg üs a Miarn
An skuanet dann uck eg sin Fät.
So gaw a Thuai kommt, mutt 'r wugi,
Sin Siad man un a Grünj tu funn;
Dann mutt 'r Njoks ker, harwi, plugi ;
Allewen hä 'r dann wat tu dunn.
Wat nü well kommt, wi well ans lucki:
A Mederlel stänth för a Derr;
Dann mutt 'r haw an swelli, rucki,
At Foder an at Iad tüss ker.
So gaw 'r det dann hä bireddet,
Dann kommt a Kostskürd uck all un;
Dann mutt 'r wrett, an det eg letjet,
Hä 'r 't iar eg puan hedd, feit 'r 't puan.
