[Automaatisk auerdraanj]
- 82 -
Am söck an Huuchhaid tu Stad tu bringen,
Stänth Namen Sütjer allian üb a Fett.
Ferleden Juar hä 'r jo an Follmächt füngen
Fan sin chinesische Majestät,
Am Könninger, Prensen an Amtlidj tu magin,
Wat eg ans 'n Bismarck tu dassen Tidj denn.
Hi küdd well Könninger ütj at Lunn jagi;
Man Namen könn 's insat. Könn hi eg wat menn ?
An huar se 'm well so 'n feksen Rütjer,
Me Sabel an Orclen an thrikaanthet Hudd?
Nan! At jaft üb a Welth rnan än Namen Sütjer;
Hi as för sin Hoonwerk ball föll allthagudd.
Don Quixote, diar 's an Buck fan maget,
Uck an feksen Rütjer an an Helth,
Wi taw hedd an nöggen Par ütjmaget,
Am ap bi da Woch tu hingin un 'th Skelth!
Man at as eg rocht nett, fan ham sallew tu spregen,
An bläw ick noch so an Tidj loong bi,
Dann moost ick am Ende bigann tu legen,
An det könn 'am doch eg ferwaachti fan mi.
Nü, min Ridjers, hedd ick noch
Wat tu jam tu snakin,
Jüst nanth wichtegs; man at 's doch
Uck nicks efter 't laachin.
Magi 'm mi föral nian Skunn,
Man uck jo nian Wonner!
Dann clet kommt jo awer 't Lunn,
Iar a Sann gongt onner.
