— 16 — Z. Er! D re’n g, kumdt ua.n me en sagt-el, en blewdt Stiel bi Pööster stuun«en. P. War webt dü? Di Dre«ug. Jk her jir en Breew tö jun. P. En Breew tö mit War es bit fnar en Breew? Er! Tingwal? DE Dre«ng de-«(I höm d.it Breew. Pid«er se«t si:n Bkel iip Nöös, en last: Heute ist es Peter?-tag, . da man Peter binden mag. Hi smet höm dit seetel wacker tö, dat di Brel oiI’a.1dt, en seid: Wut! hokken stjüürd di me Bot Narren-Kraatn ombi tö laapenP Alstuns’ üt me di, of ik we! di Pid«ersdei-Kuk san en Stok dö. Haut nü min Daag! Di Dre«ng geid’ weg. » P. Sok Jungen! jam es uk al wis maaket, dat et delling Pid'ersdei es; en woot ek aldtimaal Gi- spenster sen, dejr jir Mejrlung forbi laap, da es hiil Söl’ dössig. Dag, wed«ers en Dei jer of en Dei leedter alle-Z tönöndt braagt so, bit kumdt uk aurjen üt. — Dejr kam-Z nö biid« san Westen en san Uasten: Laap, la;1p i Narren, dat i ek tö leer kam! — Wut dag en sündige Welt! — Man dejr geid’ Aaners Hausen uk sorbi; höm haak aldtet fuar en wis Man höl«len! Mun’ hi uk nü gek uud’ ön Bin ual’ Daagen? Dir wil«k dag knap liiwd her. -- Let mi se, sa faul kjen it dag ek me-Z haa;
