Text:Di tau Frinjer
 Söl'ring
|
Di tau Frinjer
Tau Frinjer kām töbeek tö Söl',
Jat her ön Uarlof wesen,
Di Jen tö Lön', di üđer tö See,
Diar kēmpet jat fuardesen.
En üs jat kām tö Sölring Lön'
Da waar jat wel sa truurig:
Dütsklön' ön Hunen hiilendal
Fan Fiinten falsk en luurig.
"Dit Spöl es üt", sair da di Jen,
"Foriifs wiar al üs Striren;
Di hiili War'l staant töögen üüs,
Trinjom, fan ali Siren.
Forleesen es üüs Faađerlön'
Filecht fuar hönert Jaaren.
Wat bleft üs üđers üs di Wensk,
Iin ön üs Greev tö faaren?" --
"Naan", sair di Üđer, "sa es't ek,
Jit sen wü ek forleten;
en wiar dit Iirsen wel sa hart,
Wü fo't noch likert beten.
Üüs Jer'm es lam, nü es dit wes,
Man, Frinj, hi es ek breeken!
Al mai di Daageraat jest kum,
Wan Knaaken lii tö bleeken.
Mai uk wel hönert Jaar forgung,
Jer't leecht uur aur üüs Lön'en,
Hat kumt Gots Wraak-Dai jens tö Sjüün,
En alis es aurstönen!
Ik haa min Flāg fan Skagerak
Truu ön min Kest bihölen,
En di ual Flāg, suurt, wit en ruar,
Heest Dü, min Frinj, uk hölen. --
Ik weet en Hoog üp Nuurđerhiir,
Diar liit en Man tö sliipen,
En Kēmper üt üüs ual'ing Tir;
Des Hoog, di fo wü iipen.
En lii unk Flāgen biir diar hen,
Diar sen jat truu biwaaret,
Diar skel jat sliip tö di gurt Dai,
Wan hi höm iipenbaaret.
Da stuun wat üt unk Greewer āp,
Wan di Kanuunen tön'ri,
En fo unk Flāgen üt di Hoog,
En nemen skel unk hen'ri.
Wat nem unk Flāgen biir ön Hun'
Fuarof ön Slachtenweđern;
Da kumt di Dai, di Friihairdai
Fuar üüs gurt Folk fan Bröđern!--