Text:Rungholtsooge
 Täkst aw mooringer frasch
|
Dåt iinje foon Rungholt
Önj Rungholt aw e Strönj boogeden maning rike manschne, wat huuge än starke dike trinam jare kuuge bäge köön. Da fäilden jam sü sääker än toochten, dåt ja dåt wååder, di Weestsiie, betwüngen häin. Wan ja aw jare dike stöön än aw dåt spal foon da wooge dilkiikeden, wajrn ja sü dumdristi än seed: "Truts nü, blånke Hans!" Suk köö huum nuch en dumhäid nååme, ouers dåt, wat sam aw e jüleene foon dåt iir 1362 forhäin, wus schoomlüüs än fül. Deer wjarn hu twitere, da måågeden en söög drunken, seeten har en släiphul aw än läiden har önj en lükebeed. Dan leeten ja en preester waase, dåt hi en düüdjkrunken et guspel düünj schölj än looweden enouder, wan hi jam ai tu wale weese wälj, dan wänj ja ham iinjfåch önj e slüütj stiitje. As di preester mårked, dåt ja schit forhäin, draid hi ham stalsweegens am än ging san wäi. Ouers twane foon da goodluuse gååste slaaweden ham ma måcht wider tubääg önj en krouf, weer ja tu swiiren sätjen. Jü dous, wer dåt sakremänt önj wus, güütjen ja ful biir än spooteden ätj Gooden än sään, wan hi deer wörklik önj sätj, dan köö hi uk ma jam süpe. Di preester präiwed än fou jü dous önj gouse wider tubääg, än as et ham luked wus, ging hi stråks ouer eefter e schörk än bäid di Hiire, sün goodlüüsihäid tu stroofen. Önj jü näist nåcht wörd hi woorschoud än ferlätj et lönj, wat Good ferdiirwe wälj. Hi stöö ap än mååged ham aw e wäi. Än straks nüm di win ordi bai än wüks tu en storm. Da wooge riisden jam amhuuch, än dåt wååder stäk fjouer eelen huuger as åål da dike, dåt Rungholt än soowen oudere schöspele ma loop än toop unergingen san. Niimen as ma et laawen deerfoon kiimen as di preester än hu foomne, wat di een awfoorie tu hoow eefter Bopschlot gingen wjarn.
eefter: Anton Heimreich