Hanel
(Widjerfeerd faan Hoonel)
 |
(mo.) Di artiikel „Hanel“ as nuch en lait knååp. Wan dü mör ouert temaa wiist, schriw dåt iinjfåch deertu! (öö.) Di artiikel „Hanel“ as man noch en betj knaap. Wan Dü muar auer det teemoo sai könst, skriiw't man ianfach diartu! (sö.) Di Artiikel „Hanel“ es jit en bet kuurt. Wan Dü wat weetst, wat jir waant, wiis sa gur en skriif dit diartö! |
 Tekst üüb Öömrang
|
Hanel as det bütjin faan waaren. Tuiarst haa a minsken stak am stak bütjet, ferlicht ian knif för tau skaier. Leeder as det bütjin ufliaset wurden faan kuupin an ferkuupin, det ging oober iarst, üs det jil apkaam.