Seite:Bremer Stacken I.djvu/46

— 46 —

  Jü foll an swümmet pöggin duad.
Det arem Wöffki wiar
Un söck an ollerhingers Nuad
An goden Riad well jür.
Son Thuat hedd Jong-Jins oller hiard,
So üs a Wüffhod do unbiard:
„Gaw luas me alle Hag an Guusken!
Kull Weder juart of Ongensduusken!“

  Hi sprüng uck tu, an det me 't ian,
An rochten Äskulap,
An hollep 's wedder üb a Bian
An halet eftert ap:
„Wie Gott mich führet, will ich gehn“,
Me 'n Stemm, miast üs 'n Klok so skian,
Dat 't fan a Wallefting wedderhallet,
Üs wann an Tann an Träp deltrallet.

  Üs arken nü sin Sagen denn,
An alles wiar tu Aanj,
Dann fullegt hi jar, am tu senn,
Hü 's stabelth wurd üb Waanj.
An üs jo efter Tharep skruid,
Jong-Jins ütj tu da Grewers struid,
Di Bür sin Ären tu bistellen
An dann sin Neis uck tu fertellen.

  Hi stapt ufsted an hedd un kurt
A Iadgrewers uck fad.
Hirr fraget hi nü Wurd för Wurd,
So üs di Bür ham sad.
Jo grinet smerreg üs 'n Drog
An porret üb a Wedertog:
„Di as ferwaret; nanth mankiaret,
Wann üs di Bür man gudd traktiaret.“