8
Seelid me Storm, en jaagets to Grünð tö sin uald Wüf,
diar jam fangt ön höör Natten, man diar uk jit of en
tö Jungen fing en Saalt grinj maast, wan Ekke en lüstig
of widloftig Sküür hed. Hi spoliaret töleest dit hiile
Hörnem, hiil Raantem en Eidem döör Sönd en Flöd.
– De Sölðring wiar sa bister üp höm, dat ja eeðert
altid dit Täärp, diar ja ön Steid fuar dit ualð Eidem
wat uastermuar apbeght, ek muar Eidem, man Wääster-
lönð näämt.
---
Jens hed Ekke tö hiiren fingen, dat er en üððer, en
litjer Slaghs Fulk üs de Friisen üp de Nuuðjenð fan
Sölð uunet. Hi taaght, hi wilð sin Lek jens bi danen
forsjuk. De litj Lid üp de Söldring Hiið, diar fileght tö de
Finlappen of Kelten jert haa, uunet ön de Hooger en Höö-
ler, en ön dit Kratbosk, diart de Tid fol fan wiar bi Nuuð
Keidem, Tinnem en Eidem, en fuaral bi Nuuð Brää-
derep. Ja hed ruad Hatter üp Haud, lewwet miist fan
Beien en Skelfesken, fangt uk wel üdder Fesken en
Fügler en saamelt Eier. Ja hed stiinen Eeksen, Knii-
wer en Stridhammers, diar ja jam sallef slippet fan
Flentstiin ; man ja maaket uk Potten fan Öörd en Klei .
Ja wiar arm, man altið bliid; dagh jit et uk fan som-
men, dats Gulð en Sölwer hed, en ön jaar Hooger be-
