Karhiirder
"Karhiirder" uun ööder spriakwiisen
 Tekst üüb Öömrang
|
At Karhiirder Fräisch as en nuurdfresk spriakwiis (6), an woort uun Stedesand an Enge-Sande uun a Karhiird uun a kreis Nuurdfresklun snaaket.
Karhiirder hiart tu't fäästäägs-fresk an as nai bi't frasch.
Werben[Bewerke | Kweltekst bewerke]
Bispalen faan heewe (haa) an weere (wees)
| Heewe | Weere | ||
|---|---|---|---|
| Nütid | Dotid | Nütid | Dotid |
| ik hääw | ik häi | ik bän | ik wås |
| dü hääst | dü häist | dü bäst | dü weerst |
| he/jü/hat heet | he/jü/hat häi | he/jü/hat äs | he/jü/hat wås |
| we heewe | we häin | we sän | we weern |
| jäm heewe | jäm häin | jäm sän | jäm weern |
| jä heewe | jä häin | jä sän | jä weern |
Skriiwern[Bewerke | Kweltekst bewerke]
- Moritz Nissen (1822-1902)
Literatüür[Bewerke | Kweltekst bewerke]
- Tjardes Jabben Oltmann (1931), Die friesische Sprache der Karrharde: Lautlehre, F. Hirt, Breslau.
Nei bidracher üüb karhiirder[Bewerke | Kweltekst bewerke]
