Karhiirder
"Karhiirder" uun ööder spriakwiisen
![]() |
At Karhiirder Fräisch as en nuurdfresk spriakwiis (6), an woort uun Stedesand an Enge-Sande uun a Karhiird uun a kreis Nuurdfresklun snaaket.
Karhiirder hiart tu't fäästäägs-fresk an as nai bi't frasch.
Skriiwern[Bewerke | Kweltekst bewerke]
- Moritz Nissen (1822-1902)
Literatüür[Bewerke | Kweltekst bewerke]
- Tjardes Jabben Oltmann (1931), Die friesische Sprache der Karrharde: Lautlehre, F. Hirt, Breslau.
Nei bidracher üüb karhiirder[Bewerke | Kweltekst bewerke]