Reenium

Faan Wikipedia
Tekst üüb Öömrang


Eegenskapen
Algemian
Nööm, Symbool, Numer Reenium, Re, 75
Seerie Auergungsmetal
Skööl, Periode, Blook 7, 6, d
Klöör, Skak grä-witj
CAS-Numer 7440-15-5
Uundial 0,001 ppm[1]
Atomaar [2]
Atoommase 186,207(1)[3] u
Atoomraadius (bereegent) 135 (188) pm
Kovalent-Raadius 159 pm
Elektroonen [Xe] 4f14 5d5 6s2
1. Ionisiarang 760 kJ/mol
2. Ionisiarang 1260 kJ/mol
3. Ionisiarang 2510 kJ/mol
4. Ionisiarang 3640 kJ/mol
Füsikaalisk [2]
Tustant fääst
Kristal hexagonaal
Sachthaid 21,0 g/cm3 (25 °C)[4]
Hardhaid 7–8[1]
Magnetismus paramagneetisk (Χm = 9,6 · 10−5)[5]
Smoltponkt 3459 K (3186 °C)
Köögponkt 5903 K[6] K (5630 °C)
Molaar Rüm 8,86 · 10−6 m3/mol
Dampwaremk 707 kJ/mol[6] kJ/mol
Smoltwaremk 33 kJ/mol
Faard faan a tuun 4700 m/s bi 293,15 K
Waremk 137 J/(kg · K)
Elektrisk struumfeerang 5,56 · 106 A/(V · m)
Waremkfeerang 48 W/(m · K)
Cheemisk [2]
Oksidatsionstustant −3, −2, −1, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7[7]
Sür of baasisk lacht sür
Normoolpotentiaal −0,276 V (ReO2 + 4 H+ + 4e
→ Re + 2 H2O)
Elektronegatiwiteet 1,9 (Pauling-Skala)
Isotoopen
Isotoop NH t1/2 Aktiwiteet Energii (MeV) Produkt
185Re

37,4 %

stabiil
186Re

{syn.}

89,25 h β 1,069 186Os
ε 0,582 186W
186mRe

{syn.}

200.000 a IT 0,149 186Re
β 1,218 186Os
187Re

62,6 %

4,12 · 1010 a β 0,003 187Os
188Re

{syn.}

17,021 h β 2,120 188Os
Muar isotoopen bi List faan isotoopen
NMR-Eegenskapen
  Spin (I) γ uun
rad·T−1·s−1
Er(1H) fL bi
B = 4,7 T
uun MHz
185Re 5/2 6,1057 · 107 0,137 45
187Re 5/2 6,1682 · 107 0,133 45,5
Seekerhaid
GHS-Kääntiaken [8]

Polwer

02 – Braant fiks gau

Gefoor

H- an P-wäärnang H: 228
EUH: nian EUH-wäärnang
P: 210 [8]
EU-Gefoorentiaken
ei bekäänd
ei bekäänd
R- an S-wäärnang R: ?
S: ?
Miast wurd SI-ianhaiden brükt.

Reenium as en cheemisk element mä det ufkörtang Re an det atoomnumer 75. Hat as en raar, swaar auergungsmetal. Hör nööm komt faan di struum Rhein.

Bilen[Bewerke | Kweltekst bewerke]

Luke uk diar[Bewerke | Kweltekst bewerke]

Commons Commonskategorii: Reenium – Saamlang faan bilen of filmer

Kwelen[Bewerke | Kweltekst bewerke]

  1. 1,0 1,1 Harry H. Binder: Lexikon der chemischen Elemente. S. Hirzel Verlag, Stuttgart 1999, ISBN 3-7776-0736-3.
  2. A taalen för't infobox kem miast faan www.webelements.com (Rhenium) .
  3. CIAAW, Standard Atomic Weights Revised 2013.
  4. N. N. Greenwood, A. Earnshaw: Chemie der Elemente. 1. aplaag. Weinheim 1988, ISBN 3-527-26169-9, S. 1339.
  5. Robert C. Weast (Hrsg.): CRC Handbook of Chemistry and Physics. CRC (Chemical Rubber Publishing Company), Boca Raton 1990, ISBN 0-8493-0470-9, S. E-129 bit E-145. Wäärser diar uun g/mol an uun cgs-ianhaiden. Heer amreegent tu SI-wäärs.
  6. 6,0 6,1 Yiming Zhang, Julian R. G. Evans, Shoufeng Yang: Corrected Values for Boiling Points and Enthalpies of Vaporization of Elements in Handbooks. Uun: Journal of Chemical & Engineering Data. 56, 2011, S. 328–337, doi:10.1021/je1011086.
  7. A. F. Holleman, E. Wiberg, N. Wiberg: Lehrbuch der Anorganischen Chemie. 101. Auflage. de Gruyter, Berlin 1995, ISBN 3-11-012641-9.
  8. 8,0 8,1 Iindraanj tu Rhenium-Pulver uun't GESTIS-dootenbeenk faan't IFA, ufrepen di 30. April 2017 (mä JavaScript).