Zum Inhalt springen

Alumiinium/öö

Nei ferwisangen
Faan Wikipedia
Tekst üüb Öömrang
Eegenskapen
Algemian
Nööm, Symbool, Numer Alumiinium, Al, 13
Seerie Metal
Skööl, Periode, Blook 13, 3, p
Klöör, Skak salwern
CAS-Numer 7429-90-5
Uundial 7,57 %[1]
Atomaar [2]
Atoommase 26,9815385(7)[3][4] u
Atoomraadius (bereegent) 125 (118) pm
Kovalent-Raadius 121 pm
Van der Waals-Raadius 184[5] pm
Elektroonen [Ne] 3s2 3p1
Energii 4,06–4,26 eV[6]
1. Ionisiarang 577,5 kJ/mol
2. Ionisiarang 1816,7 kJ/mol
3. Ionisiarang 2744,8 kJ/mol
Füsikaalisk [2]
Tustant fääst
Kristal kubisk
Sachthaid 2,70 g/cm3 (20 °C)
Hardhaid 2,75
Magnetismus paramagneetisk (Χm = 2,1 · 10−5)[7]
Smoltponkt 933,35 K (660,2[8] °C)
Köögponkt 2743 K[9] K (2470 °C)
Molaar Rüm 10,00 · 10−6 m3/mol
Dampwaremk 284 kJ/mol[9] kJ/mol
Smoltwaremk 10,7[10] kJ/mol
Faard faan a tuun 6250–6500 (loongswaag) m/s;
3100 (swäärswaag)[11][12] m/s bi 293,15 K
Waremk 897[1] J/(kg · K)
Elektrisk struumfeerang 37,7 · 106 A/(V · m)
Waremkfeerang 235 W/(m · K)
Mechaanisk [2]
E-Moduul 70.000 N/mm²[13]
Poisson-taal 0,34[14]
Cheemisk [2]
Oksidatsionstustant 1, 2, 3
Oksiiden Al2O3
Sür of baasisk amfoteer
Normoolpotentiaal −1,676 V (Al3+ + 3 e− → Al)
Elektronegatiwiteet 1,61 (Pauling-Skala)
Isotoopen
Isotoop NH t1/2 Aktiwiteet Energii (MeV) Produkt
25Al

{syn.}

7,183 s ε 4,277 25Mg
26Al

ferenkelt

7,17 · 105 a ε 4,004 26Mg
27Al

100 %

stabiil
28Al

{syn.}

2,2414 min β− 4,642 28Si
29Al

{syn.}

6,56 min β− 3,680 29Si
Muar isotoopen bi List faan isotoopen
NMR-Eegenskapen
  Spin (I) γ uun
rad·T−1·s−1 		Er(1H) fL bi
B = 4,7 T
uun MHz
27Al 5/2 0+6,976 · 107 0,207 052,18
Seekerhaid
GHS-Kääntiaken ütj det EU-föörskraft (EG) Nr. 1272/2008 (CLP),[17] (of ütjwidjet)[15][16]

Polwer

02 – Braant fiks gau

Gefoor

H- an P-wäärnang H: 250-261 (pyrophor)

H: 228-261 (stabilisiaret)

EUH: nian EUH-wäärnang
P: 222-​231+232-​422 (pyrophor)

P: 210-​370+378-​402+404 (stabilisiaret) [18]

EU-Gefoorentiaken ütj det EU-föörskraft (EG) 1272/2008 (CLP) [19]

Polwer

Braant gau
Braant gau
(F)
R- an S-wäärnang R: 15-17 (ei stabilisiaret)

R: 10-15 (phlegmatisiaret)

S: (2)-7/8-43
Miast wurd SI-ianhaiden brükt.

Alumiinium as en cheemisk element mä det ufkörtang Al an det atoomnumer 13. Uun't periodensüsteem hiart Alumiinium tu't traad periode an tu't 13. skööl. Diar stun a "eerdmetalen".

Wan wi faan Alu snaake, men wi oober miast legiarangen, auer rian Alumiinium ei föl ütjhäält.

Bilen

[Bewerke | Kweltekst bewerke]
  • SIMS-spektrum faan a isotoopen
    SIMS-spektrum faan a isotoopen
  • Elektroonenskel
    Elektroonenskel
  • Grat Alu-blöög
    Grat Alu-blöög
  • Rian Alumiinium (99,99%)
    Rian Alumiinium (99,99%)

Luke uk diar

[Bewerke | Kweltekst bewerke]
Commons Commonskategorii: Alumiinium – Saamlang faan bilen of filmer

Futnuuten

[Bewerke | Kweltekst bewerke]
  1. ↑ 1,0 1,1 Harry H. Binder: Lexikon der chemischen Elemente. S. Hirzel Verlag, Stuttgart 1999, ISBN 3-7776-0736-3.
  2. ↑ A taalen uun det infobox kem miast faan www.webelements.com (Aluminium).
  3. ↑ CIAAW, Standard Atomic Weights Revised 2013.
  4. ↑ IUPAC, Standard Atomic Weights Revised 2013 (Excel-tabel).
  5. ↑ Manjeera Mantina, Adam C. Chamberlin, Rosendo Valero, Christopher J. Cramer, Donald G. Truhlar: Consistent van der Waals Radii for the Whole Main Group. Uun: The Journal of Physical Chemistry A. 113, 2009, S. 5806–5812, doi:10.1021/jp8111556.
  6. ↑ David R. Lide (Hrsg.): CRC Handbook of Chemistry and Physics. CRC Press, 1998, ISBN 0-8493-0479-2.
  7. ↑ Robert C. Weast (Hrsg.): CRC Handbook of Chemistry and Physics. CRC (Chemical Rubber Publishing Company), Boca Raton 1990, ISBN 0-8493-0470-9, S. E-129 bit E-145.
  8. ↑ A. F. Holleman, E. Wiberg, N. Wiberg: Lehrbuch der Anorganischen Chemie. 91.–100., ferbeedert an ütjwidjet aplaag. de Gruyter, Berlin 1985, ISBN 3-11-007511-3, S. 868.
  9. ↑ 9,0 9,1 Yiming Zhang, Julian R. G. Evans, Shoufeng Yang: Corrected Values for Boiling Points and Enthalpies of Vaporization of Elements in Handbooks. Uun: Journal of Chemical & Engineering Data. 56, 2011, S. 328–337, doi:10.1021/je1011086.
  10. ↑ W. B. Frank, W. E. Haupin, H. Vogt, M. Bruno, J. Thonstad, R. K. Dawless, H. Kvande, O. A. Taiwo: Aluminium. In: Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Wiley-VCH, Weinheim 2009, doi:10.1002/14356007.a01_459.pub2.
  11. ↑ Joseph L. Rose. Ultrasonic Waves in Solid Media. Cambridge University Press. 2004 ISBN 978-0-521-54889-2
  12. ↑ Tribikram Kundu. Ultrasonic and Electromagnetic NDE for Structure and Material Characterization. CRC Press. 2012 ISBN 978-1-4398-3663-7
  13. ↑ Uun: Baustoffsammlung der Fakultät für Architektur der TU München.
  14. ↑ Nicht-Eisen-Metalle. (PDF).
  15. ↑ Iindraanj tu Aluminium, Pulver, nicht stabilisiert uun't GESTIS-dootenbeenk faan't IFA, ufrepen di 9. August 2016 (mä JavaScript).
  16. ↑ Iindraanj tu Aluminium, Pulver, phlegmatisiert uun't GESTIS-dootenbeenk faan't IFA, ufrepen di 9. August 2016 (mä JavaScript).
  17. ↑ Iindrach tu Aluminium uun't Classification and Labelling Inventory faan't Europeesk Chemikaalienagentuur (ECHA), ufrepen di 1. August 2016.
  18. ↑ Dootenbleed Alumiinium/öö bi AlfaAesar, ufrepen di 13. März 2011 (mä JavaScript).
  19. ↑ Iindrach ütj det CLP-föörskraft tu CAS-Nr. 7429-90-5 uun't GESTIS-dootenbeenk faan't IFA (brükt JavaScript)
Faan „https://frr.wikipedia.org/w/index.php?title=Alumiinium/öö&oldid=170840“